Κυβέρνηση και αστική προπαγάνδα συνέχισαν και χτες να «ανακατεύουν» συνειδητά τις αντεργατικές διαδικασίες της «αξιολόγησης» και του «επανελέγχου του συμβάσεων» με το ζήτημα του εντοπισμού πλαστών πτυχίων, προκειμένου να συκοφαντήσουν τους εργαζομένους στο Δημόσιο, να δικαιολογήσουν τις απολύσεις και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που στόχο έχουν ένα αστικό κράτος πιο ικανό στην εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.
Κατ' αρχάς η «αξιολόγηση» και ο «επανέλεγχος» δεν έχουν καμία σχέση με τον έλεγχο για τον εντοπισμό πλαστών πτυχίων. Βραχυπρόθεσμος στόχος της «αξιολόγησης» και του «επανελέγχου» είναι να χρησιμοποιηθούν σαν διαδικασίες μαζικών απολύσεων. Μακροπρόθεσμα αποτελούν κομμάτι ενός νέου ισχυρού θεσμικού πλαισίου (κινητικότητα, διαθεσιμότητα, νέο πειθαρχικό δίκαιο και μισθολόγιο, αξιολόγηση, πρόσληψη μάνατζερ) που εγκαθιστά αποτελεσματικότερους μηχανισμούς χειραγώγησης και εκφοβισμού των εργαζομένων, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα υλοποιούν χωρίς αντίσταση τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές. Το πλαίσιο αυτό εμπλουτίζεται και αναθεωρείται διαρκώς - αναμένεται νέο μισθολόγιο, νέο σύστημα αξιολόγησης κ.ά. - εμβαθύνοντας στα αντεργατικά - αντιλαϊκά χαρακτηριστικά του.
Η «αξιολόγηση»
Ο νόμος 4250/2014 - που το ταξικό κίνημα ζητά την κατάργησή του - καθορίζει το νέο σύστημα αξιολόγησης το οποίο περιλαμβάνει τρία διαβαθμισμένα κλιμάκια δημοσίων υπαλλήλων. Σε καθένα από αυτά κατατάσσεται υποχρεωτικά ένα συγκεκριμένο ποσοστό υπαλλήλων. Για τους υπαλλήλους που θα ενταχθούν στο κλιμάκιο με τη χαμηλότερη βαθμολογία ανοίγει ο δρόμος για την απόλυσή τους.
Επίσης η ίδια η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε κλείσιμο - παράδοση μιας υπηρεσίας στους ιδιώτες καθώς ένα από τα κριτήρια «αξιολόγησης» είναι «οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής». Με απλά λόγια, αν η κυβέρνηση αποφασίσει ότι θέλει, για παράδειγμα, να ιδιωτικοποιήσει μια υπηρεσία, τότε μπορεί να πει ότι όλοι οι υπάλληλοι σε αυτή θα βαθμολογηθούν χαμηλά ώστε να την αποδυναμώσει, να την απαξιώσει και τελικά να την κλείσει.
Ο «επανέλεγχος των συμβάσεων» και τα πλαστά πτυχία
Μέγιστο εμπαιγμό των εργαζομένων αποτελεί ο περίφημος πια «επανέλεγχος των συμβάσεων», ο οποίος αφορά εργαζόμενους που οι συμβάσεις τους μετατράπηκαν από ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου μέσα από το Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 επί κυβέρνησης ΝΔ.
Το κίνημα των συμβασιούχων που είχε αναπτυχθεί εκείνη την περίοδο έδωσε στο ΠΔ το παρατσούκλι «το Διάταγμα των αποκλεισμών και των εξαιρέσεων» καθώς απέκλεισε χιλιάδες από το δικαίωμα στη δουλειά. Εξαίρεσε πολλές κατηγορίες συμβασιούχων που προσέφεραν πραγματική εργασία και έθεσε όρους των οποίων το πλήθος και το είδος τους ήταν τέτοιο, ώστε ένας συμβασιούχος έπρεπε να περάσει από «σαράντα κύματα», προκειμένου η σύμβασή του να μετατραπεί από ορισμένου σε αορίστου. Επιπλέον για αυτούς που πληρούσαν τους όρους ακολούθησε η παραπομπή στο οικείο αρμόδιο όργανο για να κριθεί εάν πράγματι πληρούν τους όρους. Κατόπιν την τελική κρίση έδωσε το ΑΣΕΠ.
Τα παραπάνω καμία σχέση δεν έχουν με τον έλεγχο για τα πλαστά πτυχία, ο οποίος είναι μια διαφορετική διαδικασία και έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες.
